Na het succesvol realiseren van deze eerste ambitie wijzigde de maatschappelijke ambitie zich als vanzelf in 'toegang voor particulieren vanuit heel Nederland tegen lokale telefoonkosten'. Er moest een landelijk dekkende infrastructuur komen daar deze nog volledig ontbrak.

Vanwege de forse investeringen was er zonder steun van de overheid geen mogelijkheid voor DDS (als non-profit organisatie) om deze doelstelling te realiseren. De overheid wilde het over laten aan de markt en zag niets in voorstellen van DDS voor gesubsidieerde aanleg. Achteraf volkomen terecht.

DDS had eind 1994 zelf een commerciële onderneming kunnen starten maar dit viel vrijwel volledig buiten de perceptie. DDS leunde zwaar op de cultuursector en beschikte in feite op dat moment over te weinig ondernemersvaardigheden in eigen kring om eind 1994 internettoegang als een commerciële activiteit op te zetten. Daarmee zou DDS bovendien in directe concurrentie treden met medeoprichter Xs4all. Een dergelijke concurrentie was ondenkbaar omdat DDS technologisch afhankelijk was van de hackers bij Xs4all.

Voor de hand lag vanuit cultureel perspectief meer een alliantie tussen deze partijen maar de enige echte ondernemer in het groepje van het eerste uur - Felipe Rodriques - zag niets in een samengaan tussen Xs4all (toegang) en DDS (content). Felipe pleit voor stopzetting van DDS na die tien weken omdat het project in zijn ogen alle ambities heeft waargemaakt en het internet dankzij DDS veel bekender is geworden.

DDS werd benaderd door snelle ondernemers, waaronder Michiel Frackers die later Planet internet zou opzetten, maar de meeste ondernemers ambiëren allemaal maar één ding: geld verdienen. Terwijl het ons om meer dan dat ging.

En zo werd DDS zelf geen marktspeler met betrekking tot internettoegang. Het publieke succes van DDS maakte het marktpartijen makkelijker investeringsbeslissingen te nemen en in de jaren daarna werd het in heel Nederland mogelijk om tegen lokale kosten internettoegang te krijgen.

Het initiatief van DDS om gratis toegang te verschaffen werd gecontinueerd en in een beperkt aantal steden overgenomen. Door de doorontwikkeling van landelijke infrastructuur, regulering van de overheid en de opkomst van nieuwe businessmodellen ontstonden ook nieuwe mogelijkheden. Eind jaren negentig werd gratis toegang van een ideëel model ineens een commercieel model met een aantal nieuwe zakelijke spelers op de markt met vele tientallen miljoenen in kas om 'marktaandeel' te veroveren.