Een nieuwe wereld trekt allerlei mensen aan die deze wereld gaan verkennen en bewonen. Het nieuwe wordt tegemoet getreden met angst, verlangens en hoop. De onontgonnen toekomst is een vergaarbak van projecties en altijd zullen er mensen zijn die in de nieuwe wereld een betere wereld projecteren. Een belangrijke projectie is het verlangen naar een 'gemeenschap' die gemist wordt in de reële wereld.

Het predikaat community sluit daarbij tevens aan bij de specifiek Amerikaanse situatie. Het verlangen om in het elektronische domein (lokale) gemeenschappen te vormen die in de gewone publieke ruimte van Amerika ontbreken of gemist worden.

Zakenlieden zijn in 1994 niet geïnteresseerd in zoiets vaags als community. Het zegt hen helemaal niets. Een paar jaar later is de situatie volledig gewijzigd. Het woord community is in 1998/1999 bijna een synoniem geworden voor de dollar. Community is van de ene op de andere dag een soort Heilige Graal van het kapitalisme.

DDS was noch in de ene noch in de ander zin een (lokale) community maar op zijn best een veelheid van gemeenschapjes, belangen en verlangens. Mensen hebben zich tijdelijk als groep verenigd gevoeld en zijn uit elkaar gegaan naarmate de relevantie van de gemeenschappelijkheid minder werd. Deze teloorgang aan gemeenschappelijkheid is de uitkomst van de emancipatie van het internet en haar gebruikers. Toch zullen er altijd mensen zijn die terugverlangen naar de begintijd van het internet 'toen alles beter was'. Het is treurig maar waarschijnlijk onvermijdelijk dat de schuld van dit verloren paradijs door hen bij anderen gelegd wordt.